معنی جریحه ، زخم ، ریش

جراحت

جراحت

جراحت

خراش

افگار

جراحت

جریحه

جراحت

(جَ حِ) [ع.] (اِ.) زخم.

جراحت، زخم،

جراحت، جرح، خستگی، زخم

جراحت، جریحه، خراش، خستگی، ریش، ضرب، قرح، ناسور، نیش

فگارش (اسم) جراحت خستگی زخم.

ریش ریش. (ص مرکب) ریشه ریشه. (ناظم الاطباء). تارتار. از هم جدا شده. از هم شده به دراز و با قطعات باریک: ریش ریش شدن جامه. پاره پاره به درازا. با کردن و شدن صرف شود. (یادداشت مؤلف). || شرحه شرحه. چاک چاک. پاره پاره. سخت قریح: دلی ریش ریش. جگر ریش ریش. (یادداشت مؤلف).
- ریش ریش شدن جگر، دل و جز آن، متأثر شدن. ناراحت شدن. از شدت تأثر به گریه افتادن و از حال رفتن. (فرهنگ لغات عامیانه).
- ریش ریش کردن، متأثر و ناراحت کردن کسی. (فرهنگ لغات عامیانه).

جرح

1383